Wioska Indian

Hidalgo

Powolnym krokiem do wioski zbliżył się kary ogier z białą strzałą na pysku. Nieśmiało, jakby wahał się co zrobić dalej, wyszedł zza jednego namiotu i zaniepokojonym wzrokiem patrzył na ludzi. Innych ich zapamiętał, podrzucał nerwowo łbem i parskał raz po raz, jednak w końcu, w oddali zamajaczyła mu ciemna główka dziecka. Dziewczynka, teraz już nastoletnia pisnęła radośnie i puściła się biegiem.
Tego dla ogiera było zbyt wiele, stanął dęba zaniepokojony. Nie rozpoznawał tych ludzi, choć wonie były tak znajome. Opadł spowrotem na cztery nogi i strzygł uszami.

Wulgata

Zarżałam głębokim,uspokajającym tonem.Podeszłam szybko do ogiera i spojrzałam na dziewczynkę.Ta przestraszyła się trochę,że widzi nagle obcego konia,ale zaraz potem podszedł do niej dorosły mężczyzna i położył jej rękę na ramieniu.Spojrzał na mnie a wtedy w jego oczach pojawiły się łzy.Pozwoliłam mu by delikatnie położył dłoń na moim ganaszu.Rozpoznałam w nim chłopca,który niegdyś uratował mnie przed napaścią białego człowieka na tę wioskę.To dzięki niemu nie zostałam schwytana.Musnęłam delikatnie główkę dziewczynki i uśmiechnęłam się do Hidalgo.

Hidalgo · Wysłany: Pon 19:55, 02 Mar 2009 Temat postu:

Wydął chrapy i parsknął, jednak widząc spokojne zachowanie Wulgaty on również się uspokoił. W końcu, gdyby coś było źle, to i ona by się zaniepokoiła, prawda ? Ogier podszedł ostrożnie do dziewczynki wyciągając szyję. Dał się dotknąć, pogładzić po pysku. Wspomnienia napływały powoli, niczym strumyczek wody przez szczelinę w tamie. jak każdy strumyczek - i ten w końcu tamę rozsadził, koń podniósł głową i zastrzygł uszyma. To jest jego dziewczynka ? Szturchnął ją w plecy i skubnął za włosy, słysząc jej śmiech odprężył się wyraźnie. Tak, prawdopodobne. - pomyślał rozbawiony.

Tvetto · Wysłany: Pią 15:45, 13 Mar 2009 Temat postu:

Przygalopował rzucając Indianom złośliwe spojrzenia, jednak on sam pozostawał niezauważalny. Stanął na niewielkim wzniesieniu i wpatrywał się w martwy punkt

April Moon · Wysłany: Pią 17:26, 13 Mar 2009 Temat postu:

Przykłusowała, hamując zaraz przy Tvetto. - Masz zamiar coś tu robic, czy patrzeć? - spytała ciekawie, zapominając o powitaniu, jakby uznawała je za coś nieistotnego.

Tvetto · Wysłany: Pią 20:12, 13 Mar 2009 Temat postu:

Zerknął z ukosa na klacz. Przybiegła niemalże niezauważalnie. Westchnął.
- Miałem zamiar zobaczyć, kiedy najlepszy moment.. - parsknął cicho zaglądając klaczy w oczy

April Moon · Wysłany: Pią 20:15, 13 Mar 2009 Temat postu:

- Pewnie Ci przeszkodziłam? Przepraszam, już sobie idę. - uśmiechnęła się rozbrajająco. - Naprawdę nie chciałam. - dodała z ociąganiem, nie bardzo chcąc odchodzić xdd.

Tvetto · Wysłany: Pią 20:19, 13 Mar 2009 Temat postu:

Zaśmiał się przepraszająco.
- Nie, nie musisz. To znaczy jeśli chcesz, możesz zostać, właściwie byłoby mi.. lepiej gdybyś została.

April Moon · Wysłany: Pią 20:21, 13 Mar 2009 Temat postu:

- Dzięki. - odetchnęła. - W takim raize będę siedzieć cicho i nie przeszkadzać, spróbuję cię nie rozpraszać. - zaśmiała się.

Tvetto · Wysłany: Pią 20:26, 13 Mar 2009 Temat postu:

Zaśmiał się głucho.
- Spokojnie. Przeszkadzaj mi ^^ - zachęcił cicho. Właściwie sam nie wiedział, co go tu przygnało

April Moon · Wysłany: Pią 20:27, 13 Mar 2009 Temat postu:

- Naprawdę, mogę? - spytała zdziwiona. - Myślałam, że czekasz na odpowiedni moment... - zamilkła, czekając, jaką odpowiedź usłyszy.

Tvetto · Wysłany: Pią 20:29, 13 Mar 2009 Temat postu:

- Nie powiedziałem, że dzisiaj.. Dziś będę tylko obserwował. - uśmiechnął się.
- Śmiało ^^ - parsknął

April Moon · Wysłany: Pią 20:34, 13 Mar 2009 Temat postu:

Popatrzyła na wioskę. Nic się nie działo, więc spokojnie mogła poprzeszkadzać. Odeszła od niego, żeby zaraz wylądować obok zadu. Powoli przejechała chrapami po grzbiecie ogiera, kończąc na karku.

Tvetto · Wysłany: Pią 20:35, 13 Mar 2009 Temat postu:

Uśmiechnął się z satysfakcją. W końcu coś zaczęło się dziać. Odwrócił się z impetem i podrzucił grzywę do góry. Zaczął muskać chrapami szyje klaczy.

April Moon · Wysłany: Pią 20:37, 13 Mar 2009 Temat postu:

Zamknęła powieki. Po dłuższej chwili stwierdziła, że nie da się zatracić. Ponownie otworzyła oczy. Obserwowała bacznie każdy ruch kompana.