Skaliste wybrzeże

Credo

Odsunal sie od niej na chwile. Stal wgapiajac sie w nia oniemialy. Przymknal na chwile oczy i wciagnal powietrze rozszerzajac chrapy...

Liria

Iskra stała tylko i patrzała Credo prosto w oczy.Nie chciała nic zrobić,powiedzieć.Czekała na gest z jego strony.

Credo

- Uwielbiam Twoj zapach Iskro... i Twoje oczy... i w ogole cala jestes - Zmierzyl ja wzrokiem od gory do dolu. - taka piekna... Nie wiem co sie ze mna stalo... Zwykle sie tak niw zachowuje... Tzn , nie jestem taki szybki... Poprostu... Poprostu mnie zauroczylas Iskro... - Powiedzial wreszcie i spojrzal jej w oczy.

Liria

Iskra stała i patrzyła się Credo prosto w oczy.Nie wiedziała co powiedzieć.Była bardzo szczęśliwa.Nie umiała nic wymyślić,nie powiedziała nic Credo tylko stała...I patrzała mu w oczy pełna radości.Miała wyrzuty sumienia że nic mu nie powiedziała.Ale zupełnie nie wiedziała co może mu powiedzieć.

Credo

Spuscil wzrok. Nie wiedzial jak ubrac w slowa mysli, ktore plataly mu sie po glowie. Nie chcial urazic Iskry, ale bal sie tez zaangazowac. Wspomnienia nie dawaly spokoju... Koszmar powracal... - Iskro... Ja... W moim zyciu byla tylko jedna klacz, ktora dla mnie cos znaczyla... Ale to bylo dawno i od tego czasu boje sie, ze znow popelnie blad... Nie chce Cie stracic, jednak nie chce tez za bardzo sie spieszyc... - Zaczal chodzic w te i zpowrotem platajac sie w swojej wypowiedzi. - Nie wiem dlaczego, ale... No poprostu nie wiem, czy umiem jeszcze z kims byc. - Zatrzymal sie i spojrzal jej w oczy. - Zbyt wiele dla mnie znaczysz Iskro, zebym mogl to wszystko zmarnowac. To co razem przeszlismy i to co nas czeka... Co jeszcze mozemy razem przezyc... - Patrzyl jej w oczy i czekal niecierpliwie na reakcje.

Liria

Iskra posmutniałą ale rozumiała Credo.Powiedziała "Ja bym Cię nigdy nie skrzywdziła,przecież zbyt wiele dla mnie znaczysz.Nie zrobiłabym tego." Ona zawsze chciała mieć partnera ale bała się że on ją zostawi.Iskra jest bardzo wrażliwa.

Credo

-Iskro... Nie mam urazu po tym, ze ktos mnie zostawil, czy ja kogos... Ja... Przeze mnie... przeze mnie ktos zginal, a ktos inny zostal kaleka i od tej pory juz nie jestem taki sam. Nic nie jest jak dawniej... - Rzekl, odwrocil sie i spuscil leb.

Liria

Iskra stała oniemiała i patrzała się na Credo.Jak to się stało?Iskra nie chciała żeby Credo odszedł.Nie chciała mu na to pozwolić.Przecież go kochała."proszę wyjaśnij mi to.to był przypadek?"

Credo

Westchnal ciezko. - To bylo tak dawno, a wydaje sie jakby bylo wczoraj... - Zaczal i westchawszy ponownie zapatrzyl sie w dal.

Liria

Jeśli nie chcesz nie mów."Każdy popełnia błędy".Podeszła do niego ,oparła głowę na jego szyi i powiedziała"Nie przejmuj się."Miała wtedy łzy w oczach.

Dragon

Wielkie kopyta zastukały głucho o kamieniste wybrzeże. Przybiegł tu z Black Nemezis, która kłusowała u jego boku. Zatrzymał się gwałtownie i zwrócił do klaczy.
- Jesteśmy na miejscu. - powiedział i rozejrzał się dookoła lustrując ciemnymi oczami resztę koni.

Black Nemezis

Stanęła obok ogiera.Czuła się przy nim taka malutka.-Lubię to miejsce-spojrzała na niego ze szczerym uśmiechem.

Dragon

- Czyli dobrze wybrałem. - uśmiechnął się lekko. Musnął szyję klaczy chrapami i uśmiechnął się do Niej kolejny raz.

Black Nemezis

Lubię jak się uśmiechasz - dotknęła go chrapkami w okolicach pyska.Podeszła jeszcze bliżej niego, prawie stykali się ciałami.

Dragon

- Heh nie no niezmiernie mi miło. - uśmiechnął się dość szeroko i podszedł do wody. Oblał lekko klacz i podgryzł jej grzywę. - Nie wiem co jeszcze wymyślić. - spojrzał na klacz ciemnymi oczami.