Skaliste wybrzeże

Avita

*Zabiję Cię xd*

Skierowała uszy w stronę stukotu kopyt. Pociągnęła nosem i podniosła łeb. Zamrugała parokrotnie oczami i pozwoliła, by wiatr strząsnął na nie grzywkę, by ukryć ich stan. Zdobyła się na słaby uśmiech, miała jednak nadzieję, że przekona on Furię.
- Witaj.- wychrypiała i odchrząknęła, nie miała bowiem pojęcia, że tak zachrypła. (xd)

Seabiscuit

Przekrzywił lekko łeb na bok.
- Więc jednak wróciłaś? Obie wróciłyście... I ja również. - rzekł i wyszczerzył lekko zęby. No, trójca święta wróciła na wwg? xd

EDIT:

Ej, to skoro Furia musiała zejść z kompa, to załóżmy, że ostatni post w tym temacie to

Avita

*Tak, tak, tak, tak, tak! Uważam, ze to cudny pomysł, albowiem (tak, tak Furio, tym razem muszę to powiedzieć xd) zepsuła atmosferę, a było tak miło ;] Zgadzam się Ciastku (Boże, jak na ślubie xdd), możesz mi odpisać w takim razie ;]*

Seabiscuit

* jasne. ;] *

Westchnął cicho. Mógł szczerze powiedzieć, że było mu dobrze w objęciach przyjaciółki. Czuł, jakby tej długiej rozłąki wcale nie było. Chociaż miłość odeszła, najważniejsze, że przyjaźń przetrwała niemalże wieczność.

Curre Calypso

Avita

*Jaka miłość, hmm?*

Pociągnęła nosem i podniosła łeb. Zamrugała parokrotnie oczami i pozwoliła, by wiatr strząsnął na nie grzywkę, by ukryć ich stan. Zdobyła się na słaby uśmiech, miała jednak nadzieję, że przekona on przyjaciela.
- Dziękuję- wychrypiała i odchrząknęła, nie miała bowiem pojęcia, że tak zachrypła. Była mu wdzięczna. Nie za coś, po prostu za to, że był.

PS. Powtórzyłam się, ale to tylko dlatego, że pasowało mi to do sytuacji, a uznaliśmy przecież, że Furii nie było.
PS2. Sory, że poszłam wtedy, ale musiałam szybko gasić, a teraz tez jestem na nielegalu...

Seabiscuit

* do Furii :3 *

- Do usług - rzekł szarmanckim tonem i zaśmiał się cicho. Cmoknął ją lekko w czoło. - Będzie dobrze, jeszcze zobaczysz. - rzekł głosem pełnym mocy. Po prostu bardzo w to wierzył. Tak musiało być i już.

PS. Spoko ;d
PS2. Spoko 2 ;d xDD

Furia

// Wredota Furia zawsze powraca!! xD heehe
A tak na serio: Oszzz Wyyy!! Nie chcecie Furii to nie!! FOCH!! xDD A tak na drugie serio to może i lepiej jak sobie pojde... Przyjmijmy że mnie nie było ... xD //

Avita

*Twoje szczęście Furkocząca xd*

Jej uśmiech stał się jakby silniejszy, a sama klacz spojrzała Biscuitowi w oczy.
- Musi być dobrze.- odparła. Zachowywała się niedojrzale jak na swój wiek. Nazwijmy to... hm... Kryzys wieku średniego? xd Może po prostu chandra. Ok, niech zostanie chandra.
Cieszyła się, że spotkała go po takiej przerwie. Szczerze mówiąc, czasem myślała już że... Myślała o najgorszym, ale teraz nie to się liczyło. Teraz ważna była chwila obecna. Przymknęła oczy i zrobiła głęboki wdech, po czym wypuściła powietrze ze świstem.
- A co do usług...- chyba Avita powoli wracała do siebie.- Zapamiętam sobie.- dodała, a uśmiech goszczący na jej pysku powoli nabierał dawnej mocy. Tak. Teraz to było już pewne- wróciła. xd

Geronimo · Gość

Seabiscuit

- O nie, ech, zawsze palnę jakąś głupotę, a później żałuję... - stwierdził, udając obruszonego. Po chwili jednak uśmiechnął się do Avity figlarnie czując, że i on nie ma po co odchodzić z tej jakże pięknej krainy.

Avita

Z chęcią trzepnęła by go w łeb, ale nie podniosła by nogi na taką wysokość. Prychnęła więc tylko trącając go pyskiem w łopatkę.
- Żałujesz. Czyżby?- uniosła brwi z trudem powstrzymując się od wybuchnięcia śmiechem, a jednak. Powiedziała to tonem nie wróżącym niczego dobrego. Przynajmniej tak jej się wydawało. (xd)

Seabiscuit

- A żebyś wiedzi.. - zaczął, jednak - zmylony głosem Avity - szybko zaczął się kajać - t-yo znaczy skądże! Nie, nigdy n-nie żałuję pomocy innym! - odpowiedział z powagą. Wyszczerzył zęby w szelmowskim uśmiechu.

Avita

- Akurat.- prychnęła tym razem się uśmiechając. Odwróciła się przodem do morza tym samym stając bokiem do ogiera i przymknęła oczy. Ni chciała psuć atmosfery przypominając mu ile ma lat i że zna się na różnych takich. Westchnęła podnosząc delikatnie łeb, tak by wiatr rozwiał jej grzywkę.

Seabiscuit

- Dlaczego... - zaczął poważnym tonem i spojrzał klaczy głęboko w oczy. Zaniemówił. Po chwili jednak potrząsnął łbem, odrzucając trans na bok. - Dlaczego masz taką jasną grzywę? - spytał. - To jest tak... tak rzadko spotykane... - mruknął, powstrzymując śmiech.