Skaliste wybrzeże

Liria

Znam....A co to za klacz...zamyśliła się i spojrzała w niebo

Black Nemezis

Wtuliła się w niego i zmrużyła oczy.Trwali w milczeniu wtuleni w siebie.Słychać było tylko jak fale obijają się o skały i wiatr, który w momencie gdy się dotknęli, zaczął wiać mocniej.-Nie mogę w to uwierzyć.Teraz już wiem co to jest miłość, jaka jest wspaniała.Wiem dlaczego niektórzy tracą dla niej głowe, nie można się jej oprzeć.Jest jak magia, nie widać jej, ale czuć, a potem są widoczne jej skutki.-rozmyślała oparta o niego.-Obiecaj mi, że nawet jak się kiedyś rozstaniemy,to będziesz moim przyjacielem...- spojrzała na Dragona z nadzieją.

Credo

- Wlasciwie to jego siostra... On... On jest niewidomy i to przeze mnie... A jego siostra nie zyje tez z mojej winy... - Zasmucony spojrzal w dal.

Liria

Spojrzała na niego.Chciała go pocieszyć ale nie wiedziała jak.uśmiechnęła się do niego lekko ale w głębi serca była bardzo smutna.Jak to się stało?przypadek? spytała

Dragon

- Oj Black tego możesz być pewna. - powiedział i uśmiechnął się do Niej szeroko.

Credo

Westchna ciezko. - Nie chce o tym mowic! - Krzykna niespodziewanie i zaczal chodzic w kolko.

Liria

Dobrze.Jak nie chcesz to nie mów.Jej serce zaczęło bić coraz szybciej.Wiedziała ze musi coś powiedzieć Credo jednak nie miała odwagi.W końcu zebrała się w sobie na tyle żeby wypowiedzieć słowa: ''Credo,jest coś ważnego co muszę Ci powiedzieć...ja...''

Black Nemezis

Odwzajemniła uśmiech.-Proszę, chodźmy z tąd, zrobiło się dosyć chłodno-zadygotała z zimna.

Dragon

- No dobrze chodź. - ruszył stępem. - Tylko gdzie chcesz iść? Bo ja nie mam pojęcia. xD

Black Nemezis

Tam gdzie jest ciepło- powiedziała żartobliwie skrzeczącym głosem.Stanęła obok niego i przykryła się jego grzywą.-Mogę?-zrobiła maślane oczka.

Credo

Spojrzal na nia zaniepokojonym wzrokiem. - Cos sie stalo? - Spytal z troska.

Dragon

- Pewnie, że tak. - uśmiechnął się i zarzucił łeb na jej szyję z jakąś troskliwą miną.

Liria

''Credo ja...ja...'' I wtedy jej serce zaczęło łomotać jak dzikie.Zaczęła się pocić.Poczuła zmęczenie jakby właśnie skończyła bieg.Nie wiedziała jak ubrać słowa.W końcu zebrała się w sobie i powiedziała: "Credo Kocham Cię!" Na nic więcej nie miała odwagi.Czekała przestraszona i zniecierpliwiona na reakcję Credo.Czuła,że teraz jej serce bije coraz szybciej.Bała się reakcji Credo ale była jej bardzo ciekawa.

Credo

Kiedy Credo uslyszal slowa wypowiedziane przez Iskre, w pierwszej chwili oniemial i nie wypowiedzial slowa. Stanal jak wryty i patrzyl na nia oslupialy. Jednak kiedy dotarl do niego sens jej slow i zobaczyl w jej oczach cala prawde, ze go kocha i to jak bardzo jej na nim zalezy, odetchnal z ulga, a jednoczesnie ogarnela go dzika radosc. Postawil deba i zarzal bardzo glosno, zeby jej pokazac jak bardzo sie cieszy jej slowami. - Iskro! Ja Ciebie tez. Nawet nie wiesz jak bardzo. W chwili, kiedy pierwszy raz Cie zobaczylem, wiedzialem, ze jestes ta jedyna. Jednak nic Ci nie mowilem, bo balem sie Twojej reakcji i odrzucenia... Poza tym nie wiem, czy bede dobrym partnerem, ale wierze, ze milosc do Ciebie mi w tym pomoze. - Po tej przemowie, podszedl do Iskry, spojrzal jej w oczy i spytal: - Iskro... Czy zgodzisz sie zostac moja klacza? - Z niecierpliwoscia i bijacym jak szalone sercem czekal na jej odpowiedz.

Liria

Po tych słowach jej serce zaczęło bić jeszcze szybciej.Radość ogarnęła całą jej duszę i ciało.Powiedziała do Credo: "Tak!Chcę być z tobą do końca życia i jeszcze dłużej." Podeszła do Credo,pocałowała go i przytuliła się do niego bardzo mocno a z oczu popłynęły jej łzy szczęścia.