Cmentarny pagórek

Vinette

Odór śmierci i stęchłych roślin, dzikie mogiły poległych stworzeń, chłód, który przenika duszę... Oto właśnie najobrzydliwsze miejsce na całym cmentarzu. Żaden koń bez polotu nie postawi tu kopyta, nie dziwne to z resztą.

Al-Hattal

Weszła wolnym stępem. Miejsce było przerażające. Sama nie wie po co tu przyszła. Może aby porozmyślać..?

Nightfall Moon

Night. sama nie wiedziała dlaczego postanowiła wybrać się w tak dziwne i odrażające miejsce. Odór gnijących roślin i martwych zwierząt sprawiał, że klacz dostawała mdłości. Dostrzegła doskonale jej znaną postać, poznałaby ją wszędzie. Al-Hattal. Podeszła do niej żwawym krokiem byle dalej od tego upiornego zapachu.
~Witaj.~ Rzekła przywołując na pysk szeroki uśmiech.

Al-Hattal

Z zamyślenia wyrwał ją głos, który dobrze znała. Uniosła łeb i spojrzała w stronę siwej. Odwróciła się w jej stronę i powiedziała -Witaj! Tak dawno Cię nie widziałam, w ogóle nie widziałam tutaj nikogo znajomego już od dawna. Arveno... nic się nie zmieniłaś. - Uśmiech, który pojawił się na jej pysku gdy zobaczyła swoją dawną przyjaciółkę nie opuszczał jej ani na moment. - Nie było mnie w tej krainie bardzo długo... A Ty? Byłaś tu cały czas, czy też opuściłaś to miejsce? - Spytała z zaciekawieniem.

Nightfall Moon

Zastanowiła się chwilę nad odpowiedzią.
~Ehh ostatnio często opuszczałam krainę tylko po to by za miesiąc, dwa do niej wrócić, a później znów wyruszyć w drogę. Większą część czasu wędrowałam i nie zostawałam nigdzie na dłużej.~ Odparła. Tak, już tyle razy wracała, znów opuszczała krainę... powinna od tego odpocząć i zdecydować się wreszcie, czy zostanie tu na stałe. Miała tu przyjaciół, znajomych, ale kiedy oni odchodzili ona również czuła, że nie ma tu już dla niej miejsca. Ta klacz chyba nigdy się nie ustatkuje.
~Ty też niewiele się zmieniłaś. Tylko ostatnio widuję cię bardziej ponurą.~ Trochę ją to niepokoiło, bo kiedyś zawsze była wesoła.

Al-Hattal

Jej uśmiech nieco zbladł, jednak nie zniknął całkiem z pyska Al. - Cóż, przeszłość nie daje mi spokoju, a odkąd tutaj wróciłam, wszystko mi się przypomina u boli jak dawniej...- Jej oczy zrobiły się mniej zielone niż zwykle, zawsze tak było kiedy ogarniał ją smutek, ale starała się ukryć przed Night swój stan ducha. Uśmiechnęła się by zatuszować emocje - Ale ostatnio jest już lepiej. Tym bardziej teraz, kiedy spotkałam Ciebie. - Dodała szczerze i trąciła klacz pyskiem w bok. - A teraz, kiedy już wróciłaś...jesteś w jakimś stadzie? - Spytała zaciekawiona. Ona sama nie należy teraz do żadnego odkąd jej własne przestało istnieć.

Nightfall Moon

~Powinnaś zostawić przeszłość za sobą i zacząć myśleć o teraźniejszości.~ Skwitowała jej wypowiedź.
~Owszem, Szalejącego Wiatru. Niestety Krystaliczna Woda już nie istnieje... wydawało mi się, że nie ma bardziej pasującego do mnie stada, a jednak dobrze czuje się w SW.~ Faktycznie z początku czułą się niezbyt dobrze w tym stadzie, jednak z czasem oswoiła się z jego charakterem i odkryła, że pasuje do niego niemniej jak do KW.
~A ty dołączyłaś do jakiegoś stada?~ Spytała przybierając pytający wyraz pyska.

Al-Hattal

Nieco zirytował ją komentarz przyjaciółki, jednak jak miała się niebawem przekonać był jej on potrzebny. Nikt nie potrafił nią potrząsnąć tak jak Night. Ona nigdy nie głaskała jej po główci, a potrafiła zwrócić uwagę na sedno problemu. Uśmiechnęła się odrobinę cierpko bo nadal była pod panowaniem irytacji. - No tak, odkąd odeszłam wiele się tutaj niestety zmieniło... A kim jesteś w tym stadzie? Ja nie jestem w żadnym stadzie, Nieustającego Galopu już nie ma, więc nie widzę stada dla siebie tutaj.- Powiedziała.

Perseusz

Lekkim kłusem przemierzał teren krainy, do której powrócił po tak długim czasie nieobecności. Przez tę wędrówkę w zamyśleniu nie zorientował się nawet w jakim zjawił się miejscu. Zwolnił. Rozglądał się po starych, krzywych nagrobkach i całym miejscu. Jego potężne kopyta uderzały o ziemię, starał się żeby jak najciszej i jak najlżej, a masywne, rosłe ciało poruszało się z gracją. Czarne ślepia przysłonione długą grzywką spoglądały ze spokojem na otaczające Perseusza tereny. Przechadzał się tak kiedy nagle zobaczył niedaleko dwie przepiękne klacze, jedną siwą, drugą karą. Zatrzymał się gdzieś niedaleko ich, gdyż nie chciał przeszkadzać, może same zaczną z nim rozmowę, po czym oddał się swoim rozmyśleniom.

Al-Hattal

Spojrzała na ogiera kątem oka. Nie znała go, więc nie czuła się zobowiązana zaczynać z nim rozmowy, tym bardziej, że miała już rozmówczyni w osobie swej przyjaciółki. Uśmiechnęła się do niego lekko i skinęła łbem na powitanie, by nie wyjść na źle wychowaną, ale to czy nawiążą jakiś bliższy kontakt zależało tylko od niego i Night. Al się dostosuje :) Spojrzała z powrotem na klacz czekając na jej reakcję.

//Musimy poczekać aż Night odpiszę Perse :) //

Nightfall Moon

Doskonale rozumiała co miała na myśli jej przyjaciółka. Ona na początku myślała tak samo, ale z czasem jej nastawienie co do wyboru stada, a pozostanie samotnikiem się zmieniło.
~Zastępcą.~ Odpowiedziała po czym jej wzrok skupił się na dużym, karym ogierze. Również skinęła mu łbem zerkając kątem oka na Al. Wyglądał na zamyślonego, więc nie mogła się domyślać czy ochotę na rozmowę z nimi, czy też woli pozostać tak w swoim zamyśleniu. Cóż jeśli będzie chciał zapewne sam się do nich odezwie.

Al-Hattal

//E...pan P. chyba nie wchodzi zbyt często, więc moim zdaniem możemy kontynuować rozmowę bez niego, jeśli się pokaże i będzie chciał zagadać to zagada :)//

Al spuściła na chwile łeb i na jej pysku pojawiło się coś, co dwunożni zapewne uznaliby za zmarszczenie brwi, po czym uniosła łeb i spojrzała na Night. - Wiesz... myślałam nad przystąpieniem właśnie do tego stada, w którym Ty jesteś, nawet nie wiedząc o Twoim w nim członkostwie. Czyż to nie zbieg okoliczności? - Powiedziała po czym parsknęła śmiechem. - Stada tworzą się na zasadzie podobieństwa charakteru, więc jak widać pasujemy do siebie. - Dodała śmiejąc się.

Nightfall Moon

Ogier widać nie garnął się do rozmowy z nimi. Uśmiechnęła się szczerze słysząc odpowiedź Al.
~Jak widać pasujemy.~ Potwierdziła. Miło, że chociaż ta jedna przyjaciółka została przy niej, w tej krainie. Ileż to czasu Night. nie widziała się z Lirią? Nawet nie pamiętała. Ale pamiętała, że była to jej najlepsza przyjaciółka i odczuwała smutek na myśl, że może już jej nie zobaczy, może coś jej się stało, a ona o tym nie wie? Jednak nie dawała po sobie poznać, że coś ją trapi, nie miała już ochoty na smutki i żale. W końcu trzeba się z czegoś w życiu cieszyć.