voytashek's new collection

Shiro

Na tym forum postanowiłam jedynie obrabiać zdjęcia dawane przez was. Nie szukam zdjęć. Nie mam już na to czasu, ani ochoty. Laughing

Loona

Link do zdjęcia: [link widoczny dla zalogowanych]
Napis główny: -
Pod napis: -
Kolorystyka: Ciemna
Styl w jakim ma być zrobiony avatar: Tajemnicza
Inne: Cieniutka żarówiasta, zielona ramka

Pozwoliłam sobie dodać inne bo, czegoś mi brakowało. Aha i jeszcze proszę o przyciemnienie tła i jak możesz to usuń napisy

Shiro

To co ja mam zrobić, skoro nie chcesz nawet imienia na avie? xD
Nie umiem wymazywać napisów ze zdjęć, ja je tylko podpisuję. Źle trafiłaś, nie mogę Ci pomóc w żaden sposób :/

Wichura

Link do zdjęcia: [link widoczny dla zalogowanych]
któreś z tych, zależy mi na tych z piłką i najlepiej, żeby nie było to zdjęcie te, które aktualnie mam na avatarze.
Napis główny: Wichura
Pod napis: i can't fight this feeling any longer.
Kolorystyka: jakaś pasująca, nie mam szczególnych życzeń. Byle nie za wesoła/jaskrawa.
Styl w jakim ma być zrobiony avatar: um, no nie wiem. dobierz coś ładnego <;.

Shiro

Wichura

Bardzo ładne. Dziękuję ślicznie *-*.

aaa4

Z ostroznosci, w razie gdyby jakas sztuczka przyszla Julinowi do glowy, i z obawy przed nieznanymi niebezpieczenstwami Wierzcholka, czuwali na zmiane.Mavra spala twardo. Po przebudzeniu czula sie znacznie lepiej. Miala wrazenie, jakby przejasnilo sie jej w glowie, a i cialo bylo mniej obolale. To ostatnie zadanie, pomyslala z determinacja, ostatnie, z ktorym musze poradzic sobie samodzielnie. Nikt inny tym razem, tylko ja. Jesli i te okazje zaprzepaszcze...

Lecz nie, porazka byla nie do pomyslenia. Prawde powiedziawszy, nie obchodzilo jej, co Julin robil z Obie, co planowal, obchodzila ja ta jedyna, ostatnia okazja, by udowodnic przed soba i przed innymi, ze Mavra Chang jest tak dobra, jak o tym zawsze byla przekonana. Sukces ostatecznie przypieczetowalby jej zycie. Swiadczylby o tym, ze jedyna w swoim rodzaju osobowosc, Mavra Chang, lepsza od innych, istniala naprawde. By to osiagnac, z radoscia poswieci zycie. Odkad stanela na Nowych Pompejach, wiedziala, ze nigdy ich nie opusci. Nie wroci do Swiata Studni, gdyz zostalaby przetransformowana w cos absurdalnego, w taki powiedzmy, tanczacy kwiat Krommian lub w zabe z Makiem, lub w cos jeszcze gorszego. A jesli jej sie powiedzie i pozostana przy zyciu... powrocic? Pod jaka postacia? Konia? W Kom to nabraloby rozglosu.

Nie. Triumf czy katastrofa, wszystko skonczy sie tutaj.

Wciaz rozpatrywala w myslach plan Nowych Pompejow. Cos tutaj musi byc, jakis klucz, ktory pozwoli zmienic bieg wypadkow;, tego byla pewna. Na pozor nieistotne fakty nieustannie przychodzily jej na mysl. Probowala je uporzadkowac jak olbrzymia lamiglowke-ukladanke. Zasypywalo ja jednak zbyt wiele oderwanych od siebie fragmentow. Czula gonitwe mysli; mozg jej pekal, ten mozg, ktory Ghiskind obwolal najsilniejszym, na jaki kiedykolwiek natknal sie w swoim zyciu.

Obie. Obie byl tym poszukiwanym kluczem. Bylo cos w Obie. Mysl, Mavro, mysl! Byle nie na sile. Powoli. Odprez sie. Pozwol, by samo przyszlo ci do glowy.

I udalo sie, znalazla rozwiazanie, przynajmniej czesciowe.