Porywista Burza

Avita

Mimo wszystko trzymajmy się schematów. Parą być nie muszą, ale jak na WL- rodzaj męski i rodzaj żeński xd.

*koniec tego cholernego off'a xd*

edit by Tvetto.
nawet polski znak specjalnie dla edycji znalazlam. xD

Waaa, dzięki <3 Ale Ty mnie kochasz xd.

Piołun

Imię: Piołun
Wiek: 4,5 roku
Ranga: Strażnik
Charakter: Najpierw pomyśli trzy razy, a dopiero później robi. W każdej sytuacji potrafi zachować zimną krew i zdrowy rozsądek. Łatwo go zdenerwować, czy doprowadzić do agresji w jakiejkolwiek postaci. Jest bardzo porywisty, potrafi być nieopanowany. Bardzo ważne jest dla niego bezpieczeństwo rodziny, przyjaciół i innych członków stada dla nich mógłby zrobić bardzo wiele. Zwykle jest tajemniczy, raczej małomówny jeśli przebywa w towarzystwie obcych, jednak potrafi się otworzyć przy tych, którym ufa. Choć wydaje się zimnym ponurakiem tak na prawdę jest bardzo miłym koniem.
Historia: Nie urodził się jak zapewne większość tutejszych koni na wolności, lecz u ludzi. Nie było mu tam źle, dbali o niego, nie miał nic przeciwko takiemu życiu. Może dlatego, że innego nie znał? Kiedy osiągnął wiek dwóch lat był już jednym z najsilniejszych tam koni. Kilka miesięcy później do stajni przywieziono nowego konia, dzikiego. Piołun ze zdziwieniem oglądał jak dzikus się szarpał, walczył, kopał i nie chciał za nic dać się zamknąć w boksie. On tego nie rozumiał, przecież tu będzie miał jedzenie dach nad głową w niepogodę, przecież to lepsze niż błąkać się w burzy czy śniegu nie wiadomo gdzie. Ale przywieziony koń nie miał szans z taką ilością ludzi, w końcu trafił do boksu tuż obok młodego srokacza. Jak to młody powiedział mu wszystko co o tym myślał, o mieszkaniu tu, a na wolności. Wtedy opowiedział mu jakie tam jest życie. Mówił o wielkich łąkach, galopie po nieskończonych równinach i życiu w stadzie. Wiedział, że nie zrozumie tego koń żyjący od urodzenia w niewoli, ale i tak opowiadał. Nie potrafił sobie tego wyobrazić, tych wszystkich cudownych rzeczy, o których mówił, chciał je zobaczyć na własne oczy. Wtedy Dziki jak go nazywał, zaproponował mu układ. Zobaczy to wszystko jeśli tylko pomoże mu się uwolnić, uciekną obaj. Dziki kompletnie nie rozumiał tego wszystkiego co tworzyli ludzie, jednak młody, który często ich obserwował i potrafił otworzyć nie tak skomplikowane zamknięcie bosku. I tak trzyletni już ogier zaznał smaku upragnionej wolności. Niestety stado Dzikiego nie przyjęło go zbyt dobrze, zawsze czuł się tam jak niechciany, nieproszony gość. Wkrótce wyruszył na poszukiwanie innego stada postanawiając nie mówić już ani słowa o swojej historii.

Avita

Kartę akceptuję. Miłej gry ;3 mam nadzieję, że w naszym stadzie poczujesz się lepiej.

Niza

Imię: Niza
Wiek: 6 lat
Ranga: Dowódca Strażników ( tak to chyba szło )
Charakter: Opanowana klacz ale potrafiąca dać w kość kiedy ktoś na to zasługuje
Historia: Bardzo długa ( opowiem w skrócie ) . W wieku 3 lat przybyła do tej krainy . Znalazła przyjaciół , a nawet założyła rodzinę . Po kilku latach wszyscy zaczęli uciekać z tego przepięknego miejsca . Przyjaciel za przyjacielem . Więc i ona podążyła ich śladem . Po kilku latach tułaczki z miejsca na miejsce wróciła licząc na to , że i jej przyjaciele tu powrócą .

Avita

Niza oczywiście będziesz przyjęta, ale czysto formalnie muszę Cię poprosić, żebyś rozwinęła charakter. Dopiero jak to zrobisz dostaniesz rangę ;)

Bucefał

Imię: Bucefał
Wiek: 7 lat
Ranga: Zwiadowca
Charakter: Koń ma złożony charakter, ale nie jest bardzo skomplikowanym zwierzęciem. Wielki w miłości, wielki w gniewie. Dobrze jest być jego przyjacielem, gorzej z wrogami. Nie jest z tych co szczekają, tylko z tych co zaczynają od gryzienia. Najbardziej szalony pomysł chętnie wprowadzi w czyn, bez wahania. Jedno mówi, drugie myśli i czasami trudno go rozgryżć. Jest towarzyski, ale jego przyjaciele muszą po prostu znosic jego charakter i jego humory. Jeżeli ktoś go zrani lub zdradzi nie powinien liczyć na taryfę ulgową. Potrafi być mściwy i wredny. A jednak czasami może być grzecznym koniem: miłym, sympatycznym, łatwo przebaczającym... żeby potem wbić komuś nóż w plecy. Metaforycznie oczywiście. Do miłości podchodzi dość lekko. Kocha burzę i błyskawice.
Historia: Był kiedyś koniem zniewolonym, mieszkał w stadninie i pędził beztroski żywot. Lubił stadninę i był wszechstronnie uzdolnionym koniem. Niby miał właściciela, ale nie pana. O ile jego żywot w stajni był beztroski, to nie dla jego właścicieli bo Bucefał nie należał do posłusznych koni. Najchętniej przebywał z pewną dziewczynką. Pewnego dnia zabrała go na długą przejażdzkę. Była zima. W pobliżu stadniny znajdowało się jezioro. Dziewczynka sądziła, że lód wytrzyma cięzar konia. Nie wytrzymał. Wpadli do wody. Spanikowany Bucefał próbował się wydostać i uratować dziewczynkę. Udało mu się wydostać lecz nie był w stanie pomóc dziewczynce. Przemarznięty, przerażony i zagubiony uciekł z miejsca wypadku. Było to dawno temu, ale dobrze to pamięta. Od tego czasu wałęsał się jako dziki koń i to mu odpowiadało. Prowadził wesoły, nieco awanturniczy tryb życia. Kilka lat po zdarzeniu nad jeziorem przybył do tej krainy i tu został.

Przybyłam, przeczytałam, poprawiłam.
Avitt.

Avita

Przyjęty. Nie ma takiej rangi jak zwiadowca, pasuje szpieg? Czy może wolałbyś jakąś inną, bardziej potrzebną aktualnie stadu rangę?

Bucefał

Hmm, w takim razie chciałbym wojownika o ile to możliwe.

Tvetto

W dobrych stadach nie ma Wojowników. <:

Bucefał

No to Szpieg xd

Avita

Oke, witaj w stadzie ;3

Sarabanda

Imię:Sarabanda.
Wiek:2 lata.
Ranga:Mam dużo determinacji. Młoda strażniczka może.
Charakter:Zwykle określa się z wyglądu, lecz w moim przypadku jest inaczej. Bywam porywcza, czasem się wpienie. Jak coś chcę osiągnoć jest we mnie dużo determinacji. Czasem chcę być sama, lub załamuje się z powodu złych wspomnień. Energiczność to moje drugie imię. Dla znajomych jestem uprzejma i wyrozumiała, lecz w mych żyłach płynie dzika, szlachetna krew.
Historia:Urodziłam się w silnym i dorodnym stadzie. Moją matką była partnerka przywódcy, lecz ojcem nie był on. Był nim młody, niski rangą ogier. Na imię miał Zwiastun. Był maści czekoladowej z jasną grzywą. To najbliższy przyjaciel mej matki. A ona z kolei była prawie że cała ciemno brązowa, z wyjątkiem cienkich białych plam przebiegających po jej ciele. Po za tym jej grzywa i ogon były czarne. Tuż po mym urodzeniu w całym stadzie zaczęły się dziać dziwne rzeczy. Przywódca(imienia nigdy nie poznałam) Nie odzywał się do mojej matki. Zasłaniał oczy swoją białą niczym śnieg grzywą. Inne klacze takie jak July(czytaj: Dżulaj) czy Tamira nie rozmawiały z nikim i trzymały się własnego nosa. Zwiastun, nie wiadomo kiedy zniknął bez śladu. Dnia pewnego, gdy miałam z jakieś dwa lata matka zabrała mnie na spacer. Nie wiedziałam, dlaczego miała smutną minę. Niedługo później przekonałam się. Gdy doszliśmy do strumyka za lasem matka zatrzymała się i powiedziała mi:Musisz odejść ze stada, Przywódca nie jest zadowolony z twojej obecności i całe stado się rozpada. Żegnaj, Sarabando. I rozpłynęła się gdzieś we mgle. Nie wiedziałam co mam robić. Z żalu chciałam płakać, lecz coś mi podpowiadalo, że powinnam odejść jak najdalej z tąd. Biegłam całą noc, cały dzień i gdy wreszcie zabrakło mi sił ujżałam kraine, w której było dużo różnej maści i wielkości koni. Postanowiłam tam zostać i zamieszkać. I tak teraz jestem tu.

Sarabanda

Co za las odpowiedzi. :(