Ciemne Morze

Whisper

Ona biegła prawie cały czas w jednym rytmie. Co chwilę spoglądała w jego stronę, kątem oka patrząc co robi. Widziała, że ogier w mgnieniu oka ją dogonił co oznaczało, że jest bardzo szybki. Klacz uśmiechnęła się na tę myśl, że w końcu znalazła sobie godnego rywala do biegania.
Spojrzała przed siebie i zobaczyła wyrzuconą na brzeg kłodę. Jednym sprawnym ruchem ominęła ją i zaczęła biec dalej.

Pegaz

W ostatniej chwili zauważył, że Whisper omija kłodę. Nie zdezorientowało go to jednak. Mógł odpuścić, ale nie zdołałby już ominąć kłody, biegł prosto na nią. Zwolnił metr przed kłodą, wybił się w powietrze i przeleciał wysoko ponad tą przeszkodą. Lekko wylądował po drugiej stronie oszołomiony. Zaraz jednak zebrał się do dalszego biegu, ich "wyścig" przecież się nie skończył.

Whisper

Odwróciła głowę akurat wtedy, gdy przeskakiwał nad kłodą. Trzeba było przyznać, to było imponujące.
-Nieźle - odarła w jego stronę. - Ale to za mało... - mruknęła i uśmiechnęła się łobuzersko.
Przyspieszyła, wyprzedzając ogiera. Co jakiś czas wbiegała w wodę, którą fale wyrzucały na brzeg, rozchlapując ją.

Pegaz

Ukłonił się jej lekko i uśmiechnął, ale zaraz przystąpił do dalszego biegu, po kilku chwilach równając się z nią. Nadal był nieco oszołomiony. Dawno nie skakał. Jednak tak, pewnych rzeczy po prostu się nie zapomina. Zwłaszcza gdy kiedyś były twoim chlebem powszednim. Zrównał się z nią, jednak nie wyprzedzał. Cieszył się przyjemnością biegu, której to przyjemności dawno już nie odczuwał.

Whisper

Dalej biegła równym tempem ze wzrokiem wbitym w horyzont. Wiatr łopotał jej grzywę i ogon przy każdym kolejnym susie. Ona czuła się fantastycznie, gdy woda co chwila oblewała jej kopyta...