Jezioro Zakochanych.

Salana

Salana położyła się obok Portera i również zaczeła skupać trawe

Preta'a Porter

-Tak sobie myśle-spojrzał w stronę Salany-Chciałabyś...mieć źreeebaka?-spytał trochę nie pewnie spodlądając częściowo na trawę.

Salana

Salana zaskoczona pytaniem nic nie odpowiedziała,ale pochwili spojrzała sie na ogiera i powiedziała Tak chce i to bardzo!!!!!!!

Preta'a Porter

Uszczęśliwiony i może trochę zaskoczony Porter spojrzał w oczy Salanie. -Tylko z tobą mogę być szczęśliwy.
Wstał, poczekał na reakcję partnerki spoglądając jej namiętnie w oczy.

Salana

-Salana zadowolna reakcją partnera wstała i popdeszła do niego i szepneła mu na ucho. I powiedziała (no to co idziesz?,patrząc namiętnie Porterowi w oczy.)

Preta'a Porter

Zadowolony uchylił łeb na zad klaczy i podążył za nią w stronę lasku wokół jeziora. Był trochę podekscytowany, lecz wiedział, co ma robić. Spokojnym truchtem podążał za Salaną.

Salana

Salana równierz zadowolona reakcją partnera .Podążała w strone lasu na skałe miłości.

Preta'a Porter

Przyspieszył trochę tak, by móc iść obok partnerki. Spojrzał chwilę z uśmiechem do Salany. Czekał co będzie dalej. nie spieszyło mu się zbytnio. w trawie zauwarzył coś dziwnego. Gdy się przyjrzał okazało się, że to czarny żuk siedzący na liściu. parsknął radośnie, po czym znów odwrócił głowę do Salany i zaczął mówić -Wiesz, kiedyś spotkałem pewną klacz. Nazywała się...wiesz już zapomniałem, ale chyba Tara, tak.-przerwał na chwilę i kontynuował-Była maści skarogniadej. Była dość miła, lecz czasem wydawała się dziwna. Jakby coś ukrywała. Po jakimś czasie, gdy odprowadzałem ją ze strumienia nagle uciekła. nie wiedziałem, co się stało. Wiele dni próbowałem ją znaleść, lecz uświadomiłem sobie, że nie jest tego warta. Później już jej nie zobaczyłem.
iiiiPrzeżuł trochę trawy i popatrzył na Salanę. Nie wiedział, jak zareaguję. Po chwili namysłu dodał -Miłość bywa ślepa...-westchnął-...lecz nie ta, która właśnie kroczy tuż przy mnie.-lekko musnął chrapami kark partnerki. Stąpał dalej czekając na reakcje klaczy.

Salana

Salana słysząc to co powiedział jej partner uśmiechneła się lekko ale pochwili opuściła łeb martwiąc się że ta klacz kiedyś może powrócić i odebradz jej miłość życia której szukała bardzo długo,ale w końcu oderwała się od tej myśli i zwróciła łeb wstrone Portera i powiedziała-Porter ale ty jej nie kochasz co nie?- powiedziała klacz cichym głosem.

Preta'a Porter

Po chwili namysłu rzekł pełen miłości-Jesteś dla mnie niczym kwiat dla spragnionego motyla, który to wczesnym rankiem szybuje szukając przeznaczenia, a gdy je odnajduję okazuje się, że jest nim piękna samica pazia królowej, która jako pierwsza pokazuje mu, ile jest wart...
Po tym wyznaniu do Salany spojrzał namiętnie w jej piękne oczy.-Ach...-westchnął z poruszeniem.

Salana

-Salana przestała się martwić że może stracić Portera, -Porter dziękuje ci za te pełne miłości słowa ty dlamniesz jesteś najważniejszą osobą jaką poznałam.

Preta'a Porter

Podewszywszy do niewielkiego krzaczka spoglądnął jednym okiem na Salane z odrobiną komizmu. Z zabawnym uśmieszkiem zerwał pomarańczowy kwiatek, po chwili jednak orientując się, że jest to krzew różany. W podskokach przemknął przed nosem klaczy. Gdy się zatrzymał kilka metrów dalej spojrzał z nadal zabawnym uśmieszkiem na partnerkę. -Oj!...-zaśmiał się.

Salana

-Salana zadowolona że partner chce ją rozbawić podeszła do niego i powiedziała.-Chodzmy już spać robi się ciemno i położyła się przed Porterem dając znak że jest zmęczona.

Preta'a Porter

Popatrzywszy na chylące się ku zachodowi słońce podszedł do Salany i począł skubać trawę. -Lubisz ludzi?- spytał z ciekawością. Wiedział, że to pytanie zdziwi klacz, ale sam kiedyś musiał na to pytanie odpowiadać, a nie było mu łatwo. Spojrzał w oczy Salany z oczekiwaniem w niecierpliwości.

Salana

-Salana odrazu odpowiedziała że -ni..., i tu się zająkneła bo tak naprawde nie wiedziała jacy są ludzie i dokańczyła odpowiedz -NIE WIEM .