Duża plaża

Phoebe

Uśmiechnęła się, czując, jak wszystkie klacze trwały w zamyśleniu. Zapewne każda miała własny, odrębny świat, do którego uwielbiała wracać. Bądź nie. Westchnęła cicho. I jej życie bywało burzliwe. Dzieciństwo, nieudane, sztuczne. FiBi była garstką złych emocji, strachu, a wyleczenie się z tego było nie możliwe. Wiele udowadniało, że świat nie jest zły. Wierzyła w to. Ale dla niej - bywał. Ciepło muskało jej chrapy, niczym kochanek. Podniosła ku niebu oczy, które już widziały rozgwieżdżone niebo. Te klacze, to osoby, do których jeszcze nie nabrała pewnego zaufania. Nie nabierze Go jeszcze przez wiele lat. Ale dla niej, były przyjaciółkami. I kropka.