Płonące Stepy

D'Artagnan

Spojrzał na Rukię kątem oka.Wywnioskował, że nie będzie się tu zbyt dobrze bawił, więc wyszedł ;]

Rukia

-Mhm. - kiwnęła pyskiem, zastanawiając się nad czymś. -Ja to ci załatwię gumkę- burknęła i podlazła do niego bliżej, pyskiem odgarnęła grzywkę z jego ślepi. - Masz śliczne oczy, a chowasz je pod kłakami - dodała tym samym, lekko oburzonym tonem. Po chwili zmagań, założyła mu grzywkę za ucho i cofnęła się o krok, żeby spojrzeć na swoje dzieło. - jest lepiej - zachichotała.

Freiheit

Na jego pysku pojawił się ledwo co zauważalny uśmiech.Ale jednego nie zrozumiał.-Co mi załatwisz?-spytał zdziwiony.

Rukia

-Gumeczkę- burknęła. - Ludzie tym włosy związują, takie małe coś- tłumaczyła. Wywróciła ślepiami. - Zobaczysz, przyniosę ci jedną i zrobię porządek z tą twoją grzywką - uśmiechnęła się zadziornie.

Freiheit

Nic nie odpowiedział.Słońce lekko go raziło w oczy,do tej pory miał przed nim ochronę,a teraz jego grzywka jest gdzieś z tyłu.
-Masz partnera?-spytał z ciekawości.

Rukia

-Oczywiście, że nie - odpowiedziała, jakby to było oczywiste. Poruszyła uchem i zadarła lekko pysk, spoglądając po niebie.

Freiheit

-To czemu się ze mną zadajesz?-był zszokowany,przecież nikt by się jej nie oparł,nawet on.

Rukia

Spojrzała na niego, strzygąc jednym uchem. - Jak to czemu? - zapytała wyraźnie zdziwiona. - Nie cierpię siedzieć sama, trzeba poznawać innych - mruknęła pod nosem, wbijając w niego jakby pytający wzrok.

Freiheit

-A chciałabyś podróżować ze mną?-spytał patrząc jej w oczy.

Rukia

Rukia była lekko zmieszana i z całą pewnością wyraźnie zdziwiona. - Podróżować? - powtórzyła niczym echo. - Co masz na myśli? - zapytała dla pewności, kładąc po sobie jedno ucho.

Freiheit

-Czy chciałabyś zostać moją partnerką,czy może za mało mnie znasz?-spytał ponownie.

Rukia

Przekrzywiła lekko pysk na bok, wbijając w niego ślepia.- e. - zaczęła, próbując wymyślić jakąś sensowną gadkę.- Nie sądzisz, że znamy się trochę za krótko? - zapytała w końcu, uśmiechając się delikatnie.

Freiheit

-nie trzeba znać się długo,rozumiem,jeśli nie chcesz.-powiedział,strzepnął grzywkę na oczy i skierował się ku wyjściu.

Rukia

Spojrzała za nim zbita z tropu. - Freiheit - burknęła, dorównując mu pośpiesznie kroku. -Nie chodzi o to, że nie chcę. Nie chciałabym się wpakować w związek, który rozpadnie się z braku zaufania.- wytłumaczyła. - A żeby wyrobić sobie zaufanie do innej osoby, trzeba ją trochę poznać. - burczała dalej pod nosem.

Freiheit

Stanął.-To może się poznajmy?-spytał.
-Każdy może opowiedzieć coś o sobie.
-ja urodziłem się daleko stąd.Kiedy miałem 4 miesiące moi rodzice zostali łupem wilków.Nielicznej grupce mojego stada udało się przeżyć,ale oni już potem mnie nie chcieli,mówili,że umrę bez matki a oni i tak mają za dużo obowiązków.Odszedłem więc od nich.Wtedy dobrze się wyszkoliłem.Potrafiłem wyczuć zapach wilków o parę set metrów.Kiedy mnie chciały zaatakować najczęściej udało mi się uciekać.Kiedy miałem rok,dostałem się do jakiegoś niewielkiego stada.Tam później wszystkich poukradali ludzie.Ja się wtedy schowałem.Przez pozostałe 6 lat krążyłem,pare dni temu dotarłem tutaj.Nigdy nie miałem rodzeństwa ani przyjaciół.Teraz Ty coś mi o sobie opowiedz.-czekał.