Prerie

Spieniona Fala

Spieniona spojrzała na Agresję. Takie słowa w KK ?
- Musisz - wycedziła. - Utrata najbliższych to rzecz codzienna w Krwawym Księżycu. - klaczy nie uszło uwagi, że drugie pytanie zostało - co tu dużo mówić - zignorowane. Powtarzać się nie będzie, gdyż nie miała tego w zwyczaju.
- Na dzień dzisiejszy, widzę, że Agray nie popisała się. - zmrużyła oczy - Czy nikt nie podjął się twojego szkolenia ? - zapytała mając na myśli oczywiście opanowanie i chłód emocjonalny. Wewnętrzne wyciszenie i nieokazywanie uczuć, które w tym Stadzie uchodzi za siłę. Jak bowiem zachować zdrowie psychiczne bez tego przy tym co się tam dzieje ?
Klacz potrząsnęła grzywą i strzepnęła ogonem ogłuszając i odpędzając muchy. Na jej szyi wykwitł bąbel krwi po czym kropla spłynęła. Cholerne gzy.
Ogier... Spieniona zatrzymała na chwilę na nim zamyślone spojrzenie. Był nowy, to nie ulegało wątpliwości, ale jednakże... Opanowania mu nie brakowało. Choć nie, teraz było widać tą nutkę irytacji w jego oczach. Może on by mógł nauczyć Agresję ? Do tego musi być ktoś, kogo albo bezwzględnie uwielbia, albo ktoś, kogo kompletnie nie szanuje - wszak brak szacunku i uwielbienie to także uczucia, które na pysku zaznaczają się jasno i do ich ukrycia trzeba nie małego treningu..
Nie. Pokręciła stanowczo głową. Ta dwójka by się jeszcze nie daj Boże pozabijała. Trzeba wymyślić coś innego.

Thorn

Potrząsnął pyskiem, ukrywając ślepia pod karą grzywką. Popatrzył spod niej na klacz, która właśnie zabrała głos. Tak, wie, co mówi. Z pewnością Agresja musi się "uodpornić" na utratę kogoś bliskiego jej sercu. Ale co on o tym wie? Jeszcze nie spotkał nikogo, kto by przedarł się przez jego grube, oschłe i wyrachowane oblicze, a którego by utracił. Nawet gdy wydawało mu się, że to ten i ten koń, gdy stracił z nim kontakt nie odczuwał żadnej przemożnej straty. Albo to jego osobowość, albo zbieg okoliczności.
Spienioną mógłby zacząć szanować. Wzbudzała w nim niemały podziw. Zauważył również, że musiała być kimś szanowanym w stadzie, lub po prostu za kogoś takiego się uważała i jako taką klacz kreowała się wśród innych. Bardziej jednak odpowiadała mu pierwsza wersja. Tak, z pewnością zdąży jeszcze zauważyć, czy się mylił.

Spieniona Fala

A Spieniona zamilkła biorąc przykład z karego ogiera. Co dziwne - choć z początku zareagowała na niego dość agresywnie to teraz zaczynała doceniać jego spokój i milczenie, żywą inteligencję w oczach i chłód. Nie musiała przy tym przejmować się tym co było, taka obecność nie wpływała na nią dobrze pod wieloma względami, ale pod jeszcze paroma innymi była wręcz wskazana. Cofnęła się o krok. Bynajmniej nie w geście poddania czy uległości, lecz by dobrze widzieć tę dwójkę młodych koni, najprawdopodobniej przyszłości stada...
O cholera, co to za ton wdarł się w jej myśli ?! Co to były za oklepane, wzniosłe teksty ?
Jeszcze raz. Obrzuciła Agresję wzrokiem. Po części jej współczuła, lecz po części... Wytężyła pamięć. O tak, to ten źrebak którego widziała w lochach tego dnia kiedy Caprimond przyszedł na wpół żywy. Nie, to było jej żal Agresji. Doskonale pamiętała jej ówczesne zachowanie.
Tylko gdzie teraz ten zapał ?

Thorn

Przyglądając się swoim rozmówczynią zauważył, jak bardzo różnią się od siebie. Agresja sprawiała wrażenie niedoświadczonej, wręcz mało wiedzącej o życiu klaczki. Natomiast Spieniona Fala wywoływała w nim całkiem inne odczucia. Wydawała się wiedzieć wiele o życiu. Tak, na pewno miała o świecie jakieś pojęcie.
Złapał się na tym, że bezmyślnie tnie powietrze ogonem, choć komary dały już mu spokój. Bezwładnie opuścił ogon. Zastrzygł uszami i wydął chrapy, wręcz węsząc w powietrzu niczym myśliwski pies. Jednak nie sprawdzał czy w oddali nie ma ofiary, lecz drapieżnika. Na przykład dwunożnych ze swoimi końmi pozbawionymi własnej woli. Z końmi, które pozwoliły ludziom wskoczyć na swój grzbiet.
Jeszcze raz machnął ogonem, zahaczając nim o wyższą niż wokoło trawę. Smagnął ogonem, wyrzucając go z rośliny. Odrzucił łeb do tyłu. Grzywka opadła mu na jedno stronę, przez co w jaśniejszym świetle zobaczył klacze.

Agresja

//Może to głupie, ale teraz mogę się wytłumaczyć, moj poprzedni post pisałam w stanie eee ... "nieaktywnym" ? ... A raczej nie byłam w stanie go pisać i wyszło jak wyszło... (pisałam go w trakcie 18-stki przyjaciółki) ale nie będę go edytować, grajmy dalej... Stało się ... //

Wykazać się?- zdziwiła się lekko... - a w jakim celu miałąm się wykazać? - spytała klacz bez zadnego entuzjazmu... - Szkolił mnie kiedys dawno Smuggler, jeszcze jako źrebie jednak byly to szkolenia zwiazane z porywaniem i torturami, po tym natomiast przeszłam pewnego rodzaju szkolenie u April dotyczące bycia neutralnym, brak tortur, porywania itd. Co do mych uczuć wiem ze moze przesadzam co do sytuacji jaka zaszła kilka miesięcy temu ale cóż... Wierz mi że w innych sytuacjach jestem całkowicie bezuczuciowa... - wyspowiadala sie przed Spienioną Falą i przeniosła wzrok na ogiera... Było to tym razem obojętne i puste spojrzenie... Nie! Ten koń nie nadawal się na jej yy... "nauczyciela" ... O nie! Każdy inny jednak nie on ... Agray i Thorn to były dwa przeciwieństwa... Nie dogadali by się mimo wszystko.

Spieniona Fala

//a ty co, w myślach czytasz ? XDDD//

Neutralność ? W Krwawym Księżycu ? Spieniona pozostała niewzruszona niczym marmurowa figura, ale wewnątrz niej - co tu dużo mówić - coś się zagotowało.
W końcu to nie jest stado, w którym ktoś jest neutralnym. Bardziej, lub mniej. Każdy na swój sposób ma w sobie coś Złego, ale nie Neutralnego.
Musiała te informacje przetrawić, skatalogować i w późniejszym czasie z pewnością wykorzystać. Jej stado ! Jej kochane stado... !
- W każdej sytuacji powinnaś taka być. Nie pusta niczym wydrążona skorupa, ale chłodna, skupiona i opanowana. Będzie ci trzeba znaleźć kogoś, kto cię tego nauczy. - powiedziała powoli, podkreślając dobitnie pierwsze zdanie.
- Jak liczne jest aktualnie nasze stado? - spytała mimochodem. - orientuje się któreś z Was? - spytała i dodała jakby po chwili namysłu. - Liczne w poważnych członków, nie psychopatów, tak sądzę. - mruknęła.

Thorn

Przysłuchiwał się rozmowie z chłodnym wyrazem pyska. Nie obojętnym. Bądź co bądź, interesowało go, co dzieje się w stadzie. Potrząsnął ogonem i strzelił nim w bok, tnąc ze świstem powietrze. Wbił puste ślepia w Spienioną Falę.
- Poważnych, mówisz? Cóż, takich to chyba tylko kilka - mruknął pod nosem, ale tak, by siwa mogła usłyszeć jego słowa. Spojrzał wymownie na Agresję. Z tego, co widzi, ona do tej elity nie należała. Mimo pochodzenia. Tak, to było jasne. Nie polubią się. Raczej nie.

Agresja

// Nie skądże, a czemuż xD?? //

Hmm... Taka staram się być. Powiedziałam już byłam w trakcie "terapii" u April Moon! To chyba nie byle kto prawda? ... Uważam że ona nauczy mnie tego czego powinna... Jak narazie jest ze mnie, jako ucznia zadowolona. I tak zmieniłam się już! I to grubo. - parsknęła do SF. W tym momencie odebrała słowa Fali za obrażenie w pewnym stopniu April. Agresja miałą w niej wielki autorytet tak więc nie pozwoliłaby na to! ... - Co do członków POWAŻNYCH to eee... Caprimond, April Moon, Assan, no może i Ty, nie wiem nie znam Cie. - odpowiedziala na kolejne pytanie siwej klaczy. Przeniosła wzrok na karego ogiera... pokiwala przecąco gową pod nosem, ledwie zauważalnie ... - Nie!! On napewno nie nalezy do grupy poważnych i rozsądnych koni!- pomyślała z charakterystyczną dla niej krzywą miną...

// Wyjeżdżam na tydzień więc odpowiem na wszelkie Wasze posty dopiero w przyszłą sobotę! ... Do zobaczenia ;** //

Thorn

Boże, ta istota jest wręcz zaślepiona swoją przywódczynią. I nie dostrzega jej wad. Gdyby warta była takich odczuć, jakimi darzyła ją Agresja, z pewnością jej szkolenie nie poszłoby na marne.
- Spieniona Falo, byłaś kimś - ważnym? cóż, zabrzmiało by to co najmniej ważnym. Już teraz, patrząc na stosunek "młodej" do niej, widać było, że jest szanowanym koniem. Podkreślił więc słowo "kimś". - w Krwawym Księżycu? - dokończył, zwracając się do śnieżnobiałej klaczy. Wlepił w nią czarne oczy. Oczy przepełnione pustką. Korytarz bez końca. Przepaść.
Potrząsnął łbem i smagnął ogonem. Znów zaległ w łapiącym się wszystkiego krzaku. Rozeźlony parsknął i wyrwał go z niego jednym, sprawnym ruchem.

Spieniona Fala

- Tak, zaiste ciekawa ta twoje zmiana. - powiedziała chłodno. Zauważyła, że młoda uważa April za autorytet, jednak trzeba sprowadzić ją na ziemię jasno i szybko. Fali nie spodobało się słowo "terapia". Jeśli owa "terapia" to urabianie źrebaków ze stada na osobniki miękkie wyjdzie im to jeszcze bokiem. Coraz więcej słyszała o tej nowej przywódczyni i coraz bardziej wyrabiała sobie o nij zdanie. Nie dobrze, trzeba ją będzie spotkać zanim będzie to proces nieodwracalny choć... Szanowała zdanie Caprimonda i w tym względzie mu ufała.
Podniosła głowę i westchnęła cicho patrząc na wzajemną niechęć tej dwójki. Otrzymała ogólne informacje, które otrzymać chciała, choć słowa Agresji musiała przesiać przynajmniej przez dwa.
- Dodaj jeszcze Thorna - dodała kąśliwie - Kendrę, Enebriett... Choć ich możesz nie znać, a szkoda. Wiele tracisz. - powiedziała uśmiechając się wyraźnie ironicznie. Do czego to doszło, że Fala poleca młodym towarzystwo Enebriett.
Z krótkiej chwili zamyślenia wyrwał ją głos Thorna, odwróciła w jego kierunku pysk i spojrzała w te oczy. Czerń bezdennego jeziora. Jej dusza zadrżała, cóż mogło go spotkać tak strasznego, by pozostawiło po sobie taki ślad ?
Skinęła pyskiem nie spuszczając z niego wzroku.
- Owszem. Byłam Przywódczynią Stada Krwawego Księżyca, ale teraz to już przeszłość. - powiedziała tonem rzeczowym.

Thorn

- Rozumiem - odparł nad wyraz miękko. Jego głos dawał złudne nadzieje bezpieczeństwa. Sprawiał wrażenie, że należy do konia dobrego. I choć kłócił się z wyglądem ogiera, nadawał Thornowi... wyjątkowości?
Była przywódczynią. Była. Zmierzył ją wzrokiem. Żyje. I ma się dobrze. Oddała przywództwo ot tak. Bez walki. Zresztą, nie widział Spienionej w pojedynku. Bardziej wyglądała mu na klacz używającą mózgu, niż sztyletu. Ach, w każdym bądź razie musiała mieć powód, by oddać swoją rangę. Pewnie tej Agrayanelle. Sądząc po wypowiedziach na temat obecnej przywódczyni i zachowania wobec rozmowy o niej, nie zostawiłaby jej stada. Ogier nie miał wątpliwości - była dobrą przywódczynią. Musiała nią być. Po prostu.

Spieniona Fala

Spieniona spojrzała na niego z niechętnym szacunkiem. Nadawałby się na nauczyciela dla młodych koni i nowych w Stadzie. Nie miała wątpliwości, potrafił grac na emocjach, manipulować nimi a kiedy trzeba to i ukrywać. Te oczy... Oczy straceńca. O tak, mógłby mieć przyszłość. Problem tylko w tym, czy nowa przywódczyni to doceni.
- Na prawdę? - spytała retorycznie, rozbawiona. Spojrzała w dal ciągnącą się w oczach ogiera. Skinęła pyskiem obojgu, na pożegnanie.
- Bywajcie, Thornie i Agresjo. Czas odejść. Obyśmy się jeszcze spotkali. - powiedziała. Dowiedziała się wielu rzeczy i choć miło byłoby jej gawędzić z nimi to wzywały ją... no właśnie... obowiązki ? Wobec Stada nie miała ich już zbyt wiele, by nie rzec: żadne.
A więc wzywało ją sumienie, a krzyczało jasno: Stado!
Spieniona wspięła się, machnęła kilka razy przednimi kończynami po czym opadła miękko na suchą trawę stepów i ruszyła przed siebie niespiesznym galopem.

Thorn

- No jasne - odparł z mocą i posłał jej lekki uśmiech. Zastrzygł uchem i przeniósł wzrok na drugą siwkę. Machnął kilka razy ogonem. Gdy Spieniona Fala znów zabrała głos, spojrzał na nią z uwagą. Zwykle, gdy coś mówiła, warte było to uwagi.
- Do zobaczenia, Spieniona Falo - odpowiedział i przez chwilę patrzył, jak się oddala. Jak malała i rozmywała się w dali. W końcu zatarły się jej kontury i widać było tylko małą, białą plamkę. Po chwili i ona zniknęła.
Podrzucił łeb do góry, grzebnął kopytem w ziemi. Byłby porozmawiał z Agresją, ale teraz nie miał na to ochoty (ee, chcę, ale skoro Cię nie będzie, to...). - Żegnaj, Agresjo, wierzę, że zdążę z tobą kiedyś podyskutować na poziomie - rzekł i posłał jej rozbawione spojrzenie. Przeciął ogonem powietrze i z miejsca zagalopował. Odbiegł.

Agresja

Desther

Ogier wbiegł na miejsce. Rozejrzał się zbliżając się do głębi prerii. Machnął ogonem obijając nim nieco o zad. Prychnął przystając.