Wydmy

Blood Storm

Popatrzył na Temidę z grymasem. - Taa... kochanek... bardzo śmieszne... jeszcze czego co?!- mruknął coś pod nosem tak żeby nikt nie mógł usłyszeć a po chwili zaklął, ale dla nich był to zwykłe mruknięcie. Odprowadził wzrokiem Temi i popatrzył na Canadę z niby to lekka obojętnością. Parsknął.

Canada

Przeklnęła znów coś pod nosem. Spojrzała grożącym wzrokiem na odchodzącą Temidę i przeniosła wzrok zza długie czarnej grzywki na ogiera. Po chwili ciszy odezwała się - Nie przejmuj się jej gadaniną...Podkolorywuje różne rzeczy i myśli, że dlatego ze jest wróżką to jej wszyscy uwieżą... - burknęła z dość przekonywującym głosem.

Blood Storm

On wiedział, że Canada jest typową podrywaczką, z resztą po wypowiedzi Temidy można było wszystko potwierdzic, że tak jabky się 'puszcza'. - Mhm... No jak tam chcesz...le..- chciał jeszcze coś dopowiedzieć, ale nie skończył. Tak, on zawsze jest tajemniczy i zawsze nie wiadomo o co mu chodzi. Uśmiechnąl się blado a w jego ślepiach było widać słaby błysk, który co chwila się przejawiał. Machnął znudzony ogonem podwójnie i spojrzał z nutką szyderczości na klacz.

Even

Wkroczyła spokojnym krokiem na wydmy, kiwając do znudzenia rytmicznie głową. Od wielu, wielu dni nie otworzyła do nikogo 'ust'. Jedna, jedyna nadzieja zaświtała w jej zamroczonym mózgu. Chciała spotkać kogoś znajomego. Uśmiechnęła się blado wspominając dawne czasy z przyjaciółmi. Czas mija bardzo szybko. Za szybko.

Spartan

Przygalopował tu, ponieważ przyprowadziła go tu ciekawość... Nigdy tu nie był. Od razu rzuciła mu się w oczy piękna klaczka. - Witaj. - Powiedział, nieco nieśmiale jak przy każdej pierwszej rozmowie z kimś, kogo jeszcze nie zna. - Jestem Spartan. - Stał z nadzieją, że go zauważy i odpowie.

Idea

Przygalopowała na plażę... Dawno jej tu nie było... Oj taaak... WWG zmieniło się... Stała na kraju morza a londu... W pewnym momencie zauważyła Spartana... Skinęła mu głową z szacunkiem, jednak jak to ona wstydziła sie podejść i zagadać... Idee charakteryzowała ogromna niesmiałość... Taka już była... no cóż...

Spartan

Ujrzał kolejną piękną damę zmierzającą na wydmy. Wahał się czy nie podejść bliżej. Wkońcu zdobył się na gest - Hej!

Idea

Zarumieniła się lekko, o ile jest to mozliwe u koni i spojrzała spod wachlarza długicz i czarnych rzęs na ogiera... -Witam- powiedziala cicho lekko sie uśmiechając...

Spartan

- Jestem Spartan. - Wydukał... Nie lubiał zapoznawać się z innymi końmi. To było dla niego takie stresujące i krępujące. - A Ty jak się nazywasz? Powiedział swoim pięknym tenorowym głosem.

Idea

Jestem Idea, miło mi! - powiedziala z promiennym uśmiechem na pyszczku... Nie ma co, ogier sprawiał dobre wrażenie... Zobaczymy co dalej... Nieśmiałość powoli znikała i Idea otwierała się...

Spartan

- Skąd wzięła się taka piękna klacz w takim miejscu jak to? - Wiedział, że się wygłupił... nie chciał wyjść na naiwnego podrywacza... a jednak w swoich oczach już tak wyglądał... Miał na myśli ucieczkę z tego miejsca po takich idiotycznych słowach... Nie mógłby tak zrobić, miał klasę, honor...

Idea

Nie przesadzaj z tą pięknością... - odparła zawstydzonym głosem... - Wiesz, czuje się jakbym była tu od zawsze... W sumie to jeste tu od lat źrebiecych... Ostatnio musialam odejsc ale jestem na powrót... - krótko streścila swą historię... - a Ty skąd się tu wziąłeś ? - spytala zaciekawiona

Spartan

- Nie dawno odkryłem te piękne obszary, a teraz chodzę i zwiedzam tu i ówdzie. Zazwyczaj z nudów albo w poszukiwaniu znajomych. Ale z tym dugim idzie mi nie za bardzo po mojej myśli... - Zawstydził się z lekka tym, że nie potrafii zawrzec znajomości zbyt dobrze, aby przetrwała latami.

Idea

Znajomych nie zdobywa się od tak sobie! ... Jedną znajomą już masz, wiec sie tak nie przejmuj... - zaśmiala sie i szturchnęłą go przyjaźnie pyszczkiem w łopatke...

Spartan

Odwzajemnił jej uśmiech i radośnie zarżał... Zrozumiał słowa koleżanki. - Dzięki za pocieszenie.